Geluk en ongeluk

Dit is een verhaal van 26.03.2013.

Ik ben aangekomen in Hong Kong.
Met de trein ben ik naar het oude centrum van Hong kong gereisd. De Kowloon kant... Daar heb ik een taxi gepakt naar mijn hotel. Ik had het adres en de naam: canada hotel. Mijn hotel was in een oud gebouw wat een winkelcentrum was midden in een echte chineze buurt. De hoofdstraat van het kowloon gebied. In dit centrum heb ik heel veel rondjes gelopen om het canada hotel te vinden. Overal willen ze dat ik dingen koop of ze willen helpen. In dit gebouw zit voor mij geen logica om het te vinden en ben met iemand meegelopen naar canada hostel. Blij dat ik het gevonden had, sta ik niet op de reservering lijst! Blijkt na 15 minuten dat er in het zelfde gebouw een canada hostel is en een canada hotel! Maar het is niet van dezelfde organisatie... Lekker handig. Dus ik weer op zoek... Verdieping 15, afdeling D rij 4. Onmogelijk te vinden.. Maar het is gelukt! Ook hier sta ik niet op de lijst... Blijkt dat Bert en ik de reservering een dag eerder hadden gemaakt dan dat ik aan zou komen! Stom! Maar gelukkig was er nog een kamertje vrij... Met 3 stapelbedden! Heb even 3 dubbel gecheckt of ik wel alleen sliep... Niet dat ik ineens in de nacht bezoek krijg...

Wat een coole indrukken heb ik al gekregen van Hong Kong... Kris kras gebouwen. Overal aan de weg grote borden met chineze tekens, taxi's, chinezen... Naar mijn mening leuker dan Dubai. Hier leeft het!
Ik heb de ferry gepakt naar het central station van hong kong. Wat een mooie skyline met hoge gebouwen... In deze business en luxe shop buurt heb ik wat rond gelopen. En bij de eerste beste chinees waar veel chinezen zaten heb ik besteld wat de ober mij heeft aangeraden... Een beef curry. Lekker.. Maar ik voelde me een beetje raar... Zou dit nou een jet lag zijn? Heeel moe. Maar ook weer heel wakker..

Blijkt dat ik voor de echte chineze sfeer toch aan de kowloon kant moet zijn... Dus heb ik de ferry die 5 minuten duurt weer terug gepakt... Hier ben ik naar de chineze night market geweest. Klein straatje vol met souveniers.. Maar eigenlijk hebben ze bij elk kraampje het zelfde... Helaas is alles niet meer typisch chinees.

Ik ben terug gelopen naar mijn hotel en ben blij dat ik in dit mierennest winkelcentrum fotos heb gemaakt bij elke afslag die ik moest nemen, zodat ik rustig alleen mijn kamer kon vinden...

Om 08.00 heb ik mijn wekker gezet zodat ik alles wat ik wilde zien in hong kong in een dag kon bezoeken... Eerst naar de fish market waar ze vissen verkopen in allemaal kleine zakjes... Heeft bij mij niet erg veel indruk gemaakt want er was niet erg veel te zien... Maar het was niet verkeerd om er naar op zoek te gaan en onderweg krijg je ook overal indrukken.
Op de terug weg heb ik uitgecheckt bij het hotel en mijn grote rugzak meegenomen naar victoria peak. Met de peak tram kan je naar het hoogste punt van hong kong om de skyline van boven te bekijken... Leuk om foto's te maken. Maar ik ben daar snel weg gegaan omdat ik heeel graag naar disneyland wilde wat onderweg was naar het vliegveld.
Met de disney train kwam ik aan in disneyland. Kaartje gekocht... En als een pak ezel naar binnen gegaan... Gaaaf! Ik kwam binnen en de parade begon meteen. Ik hoopte dat dit niet een teleurstelling zou zijn omdat ik nu ouder ben... Maar nee! Het was echt leuk! Ik had 3,5 uur om hier lekker dromerig rond te lopen. Door fanfasyland, tomorrowland, adventureland, toystory land... Alles was echt leuk.. De decoratie van toy storyland was super gaaf! Net als in de film. Woody en buzz light year poppen. Ik ben op de foto geweest met pooh beer en pluto! Op de terug weg ben ik nog in de space mountain geweest, daarna heb ik een show bezocht waar alle poppen in speelde.... Echt mijn ding haha! Ik was precies op tijd klaar, had alles gezien en kon naar het vliegveld gaan om mijn vlucht te halen... Ik was blij dat ik dit nog mee heb kunnen maken met mijn kinder fantasie... Eenmaal aangekomen op een station waar ik moest overstappen om naar het vliegveld te gaan begon de pech. Mijn pas werd nergens geaccepteerd dus kon ik geen kaartje kopen. Alles gedaan wat ik kon... Had geen losgeld meer. Wat nu?! Ben naar de informatie balie gegaan en zij wisten ook niet wat ze er mee aan moesten... Na 30 minuten heb ik toch maar gevraagd of ze me niet voor 1 keer door kunnen laten gaan.. Maar nee, dat gebeurd hier niet... Na 45 minuten kon ik eindelijk een formulier invullen zodat ik later thuis af kon rekenen. 2,10 pff. Maar goed. Ik kon verder! Kom ik aan bij de incheck balie naar bangkok... Krijg ik te horen dat ik 10 minuten te laat ben en niet meer mee kan vliegen... Neeee... Eerst geloofde ik het niet. Maar later was het toch wel echt duidelijk. Mamma en Bert waren op mij aan het wachten in Bangkok. Toen heb ik mamma gebeld en het slechte nieuws verteld... Zij zouden hun best gaan doen om via internet te kijken naar tickets. 3 uur lang heb ik op het vliegveld geprobeerd tickets te zoeken. Maar voor de aankomende dagen zag het er slecht uit. Alles vol. Dit is echt een tegenslag en niet leuk als je alleen bent... Ik vond hong kong leuk. Maar wilde er nu geen dag langer meer blijven... Mamma en bert hebben in het huis van marit in BKK erg hun best gedaan om nog een ticket voor mij te vinden. Teleurgesteld ben ik terug gegaan naar mijn mierennest winkelcentrum hotel om te vragen of ik nog een nacht kon bij boeken. Er deed niemand open dus heb ik een hostel een deur verder gepakt. Een prima kamer van 2 bij 3. En een wc waarboven ik ook kon douchen. Pfff nu had ik toch wel stress. Wat stom... Mamma en Bert zouden in BKK morgenochtend naar een emirates kantoor gaan om het voor mij te regelen. Eerst maar eens slapen. Maar dat lukt natuurlijk niet. En een jetlag, geen rust in mn kop, stress, honger... in de nacht om 3 uur nog maar naar een mc donald gegaan om wat te eten... En daarna is het gelukkig gelukt om in slaap te vallen. In de ochtend heb ik mamma en bert afgewacht. Maar helaas is het niet gelukt... Oh oh oh. Ik kon en moest in actie komen om iets te regelen. In de nacht heeft een bewaker van het gebouw mij verteld dat ik naar een reisbureau moest gaan hier in het gebouw. Eigenlijk wilde ik het niet van hem aannemen. Want ik had niet het idee dat dat mij kon helpen na al die moeite die wij hadden gedaan. Toch ben ik maar eens naar dit reisbureau gelopen met mijn probleem. Geen tickets kreeg ik te horen. Totdat een meisje achterin iets voor mij had gevonden! Over 2 uur zou er een vlucht gaan naar BKK! Waaaaauw! Kon het niet geloven. Heeft wel geld gekost maar niet zoveel als dat ik te horen kreeg op het vliegveld! 2 uur. Dan moet ik opschieten. Naar een atm gerend om cash geld op te nemen. Pas niet geaccepteerd. Pfff. Volgende atm. Ok die deed het. Betalen- in een taxi stappen en gaan met die banaan! Begint het KEI hard te regenen waardoor het verkeer rustig aan deed... Pff wat een stress nog steeds achterin die taxi. Kan niet weer die vlucht missen. Maar gelukkig zat ik na een poosje in het vliegtuig. Ik kon het niet geloven... Ik merkte dat deze gebeurtenis me niet goed had gedaan. Stress, door alle drukte niet gegeten, jetlag... Marit (het nichtje van mamma) heeft me opgehaald van het vliegveld. En nu kon ik eindelijk uitrusten... Aangekomen bij het huis van Marit en Gerton kwamen ook mamma en Bert aan. We waren allemaal blij dat ik er was. En ik had nog steeds een adrenaline kick. We hebben heerlijk thais met elkaar gegeten en ik ben heerlijk gaan slapen zonder mn wekker te zetten.

Voordat ik weg ging op reis wist ik dat er veel leuke dingen zouden gebeuren, maar ook dat er iets minder leuks zou gebeuren. Ik hoop dat ik het ergste heb gehad :)

Ik schrijf dit verhaal nu vanuit Chiang Mai (Thailand) en ik ben uitgerust en relaxt. Ik heb zoveel leuks dat het lastig is om telkens alles te vertellen in een blog... Maar alles komt :)